AY IŞIĞINDA GİZLİYDİ HASRETİN

bu gece de gizliydi hasretin ay ýþýðýnda ,
ve yine vurdu yüzüme penceremden
büyük bir ýsrarla ;
yine gözlerimden öptün usulca
kimselere duyurmadan.

yine yükseldi yürekte yangýným,
ve caným durup duruken
bir þiir yazmak istedi
hep baþucumdan duran
yorgun kalemimin gönlünü edebilirsem.

bende de var bu zararda pay,
bu los ýþýkta dönüp durduðum yer
sanki dikeninle çevrili bir alandý ya .

delirdim mi nedir böyle !
seni ona sordum buna sordum da,
affetmek adýna
anýlarýn adil þahitliði
nasýlda gelmedi aklýma !
evet ,evet ,
öyle bir þiir yazmalýyým ki ,
alevim göklere savrula savrula
hasretin zehirli kadehlerini
sanki devirircesine ard arda.

býrakýrým cümlelerin ucunu isterlerse ,
güle oyanaya varsýnlar sabaha..
isterlerse de aðýtlar yaksýnlar
tutmadan taraf
onlardan beklediðim sadakatle.

senden yana benden yana ;
izin yine sonsuz onlara
isterlerse de, uykuya daldýðýmda
dönüþsünler yine kabusuma.

Nuran KARACA20:44 31.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın: