Zan kalem de...

kim
kimin umrunda
ki,
kaybolan umutlar
da,
bir iþe de yaramýyor,
sevmekte
þu
zaman da...

bir borçum
da
yok
yalanlara,
tüten özlemlerin
kahrýna,
hayatta denilen
þu
zalim,
tutunmuþ
iki
elinle
yakama...

býrakmaya
da
niyeti yok gibi,
bir de
eklemiþler
öbür dünyayý
yanmalardan seç beðen
derler
gibi..
ufukta görünen tek,
el deðmemiþ
huri
misalleri...

ey
zalim
esaretinin kurbanýyýz
gibi sanki,
varlýkta yoklarý yaþamak
yaþatmak,
mechuller de
hayalleri,
galiba
zorunluluðumuzun
en
güzel þekli...

dört nala koþan
ömür,
nasýl istemez
ki
atsýn üzerinden
tüm
zincirleri
karanlýða üç kala,
ama iþi nafile
umut kayýp
zan kalem
de...

(Berlin,31.07.2015)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: