Uykudan uyanýp gözlerini açýnca yeni doðan güne, gördün mü güneþi bak oradayým. yüzünü yýkarken sen, belki titreyerek , belki de sevinçle biliyor musun, ben o eldeyim. camý açýp da baktýn ya dýþarý, tenini okþayan rüzgardayým. yediðin lokmanda, içtiðin çayda, cývýldayan kuþta, attýðýn adýmda, dinlediðin derste hatta gölgende, ben her yerdeyim. ben sendeyim ben senim seni seviyorum... seni ben gibi seni ruhum gibi gözlerim gibi ellerim gibi caným gibi kaným gibi annem gibi seviyorum. haydi gel, ver ellerini... umarsýzca gezelim, kaldýrýmlarda izimiz kalsýn. haydi gel, kar topu oynayalým... haydi gel film izleyelim haydi gel, geleceðe iz býrakalým. seni ben gibi, seni can gibi, seni yaþamak gibi seviyorum. beklentisiz, öylece... çocukça bir inatla... iþte öyle hissettiðin gibi delice seviyorum. ne bugün ne yarýn... sýnýrsýz, hesapsýz seviyorum seni. Görkem Þen ;)
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem şen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.