Bu komþumdu , Bu çocukluk arkadaþýmdý . Sýra gelecek koyacaklar , Üstüme yorgan yerine toprak . Önce böcekler gelecek , Ev ziyaretime , Sonra kurtlar . Saldýracak bedenime . Yediklerimi , Onlar da yiyecek . Pirzola gibi sýyrýldýðýmda, Ýskeletim kalacak ortada . Bir de günahlarýmý yeseler di, Kurtulsaydým onlardan. Sur’a kadar rahat uyurdum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.