Þehir suskun Þehir aðlamaklý Dönüp yüzüne baksam Kal diyecek bu akþam. En iyisi Zafer kazanmýþ komutan edasýyla Yürümeliyim uygun adýmla Nasýl olsa biraz sonra Güdümlü füze atacaðým bütün anýlarýma. Yemin ettim bir kere Erkek sözüm var kendime Kökünü kazýyacaðým bütün yaþananlarýn Yeni baþlangýçlara yelken açacaðým.
Ey düþlerimin denize döküldüðü þehir! "Gitme" demek için geç kalmadýn mý? Konuþamýyorum ben artýk Aðzýmda dilim kilitli. Yine de sana Küsmedim küsmeyeceðim Yok ki bir suçun senin Gülümse veda ederken son bir defa Selam söyle benden Bütün yalnýzlara Kurþun deðmesin kuþlarýn kanatlarýna Eksilmesin aðaçlar kaldýrýmlardan Benim dünyamdaki dostlarým onlar...
Kanat çýrpýyorum þimdi Ürkek bir kuþ misali Sen de “güle güle” de bana Dönerim belki bir gün Nagehan kapýna. Herkesten köþe bucak sakladýðým Öksüz bir yüreðim var benim Acele etmeliyim biraz Üþümeden örtmeliyim...
Bak veda ediyor bütün yolcular Sarýlýyor sevdiklerine Eskisi gibi deðil ayrýlýklar Ellerinde telefon Yüzlerde gülümseme var.
Biraz sonra otobüs çalýþacak Beþ dakika var kalkýþ saatine. Dakika dediðin nedir ki? Yaþam denir bazen özetine Þimdiden alýþmalýyým yeni hayatýma Bak yalnýzlýðýmý aldým kucaðýma Oturdum tek kiþilik koltuðuma Zaten aþaðýda yolcu kalmasýn Diyor muavin Elveda acýlarýmýn þehri Artýk gitme vakti…
Yazan:MEHPARE GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.