YORULDUM

YORULDUM

Artýk ne eski bahar var bende,
Nede eski hayat, YORULDUM
Yetiþemedigim nefsime degil
Depreþen duygularýn arasýnda,
Hýrpalanmaktan YORULDUM


Hayat bu iþte,yordu beni
Çocuksu duygulardan gençlik yýllarýma
Geçiþ yaparken ,yoðruldum,YORULDUM
Hayat rüzgarýnýn sam yelinde,kavrulup,
Hayallere kapýlýp,savrulmaktan YORULDUM


Ey kaybolan yýllarým, HIRPALANMIÞ,gençligim,
Hýrpalanmýþ hislerin geride býraktýgý,çocukluðum
HARABE HAYAT,a yorgun düþen bedenimle, YORGUNUM
Sessizlýgimin son baharýnda, yapraklarýný döken,
Kuru dallar gibi, çýrýlçýplak kalýþýmda YORGUNUM.


Hayat bu iþte dedik, önüne serildik
Resul bu ömür törtüsünde, yoruldu,yoðruldu
Bilinmezliðe sonsuzlukða giden bu yolda,YORGUNUM
Ýstemedende olsa,birbirimizi gerdik,kýrdýk kýrýldýk.
Kýran kýrýlan bu kalplerden, umut aramaktan YORULDUM .
YORULDUM artýk.YORULDUM artýk. yorulduuuumm.

03 / O3 / 2011.
Þiir:Resul Civcik

Sosyal Medyada Paylaşın: