Avuçlarımda Pamuk Ellerin Olmalı

Bu sabah uyandým hava çok dumanlý
Epeydir sen yoksun yanýmda..
Gözlerin gibi kömür karasý bulutlarýn ardýnda;
Hasret dolu gelecek yaðmurlar olmalý…
Senin kokunu bana getiren…
Benim özlemimden yüreðini titreten..

Ve yaðmalý bardaktan boþanýrcasýna
Yaðmalý dolu dolu….
Sonra bir gökkuþaðý,
Renklerinde seni doðurmalý…
Ardýndan güneþle birlikte,
Gül tenini býrakmalý avuçlarýma…

Gökkuþaðýnýn beyazýnda mis kokulu tenini
Siyahýnda kömür gözlerini býrakmalý..
Ve penceremden içeri güneþ doðmalý …
Yakýp kavuran bir sýcaklýk olmalý
Ýçimdeki soðukluðu almalý…

Bir rüzgar esmeli
Sevdayý ilmek ilmek yüreðimize ekmeli..
Denizin dalgalarý gibi hýrçýn,
Mistik duygularla ikimizi sýmsýký baðlamalý..
Büyük bir sevda tutkusu olmalý..

Ardýndan masmavi rüyalara dalmalý..
Tek bir vücut olmalý…
Yeni doðan güne uyanýrken…
Yanýnda can,ona sarýlmalý…

Uzanýrken yeni hülyalara…
Tutkuyla öpüþmeli…
Ve avuçlarýmda pamuk ellerin olmalý…
Senin ellerin olmalý…..

Zeynep Sönmez


Sosyal Medyada Paylaşın: