EFKARLI BUSELERİM DONAR !..

gecenin yýldýzlarý çekilir ortalýktan
ay yýkýlýr sevdanýn koynuna
Lahey sokaklarýna inceden karlar düþer
özlemler depreþir çocukluðuma
köyümün hatýralarý dizilir gözlerime
hasretlerin altýnda eriyip giderken
geri gelmeyen düþlerim götürür beni
kaybolurum vatan ve senden ayrý kalýþýma ...


gelinlik giyer aðaçlarýn dallarý
yuvalarýnda bekleþir ayaz bakýþlý kuþlar
sokak lambalarý seyrederken geceyi
kar taneleri perde perde iner yalnýzlýðýma
süt beyazý allý turnam ucup gider diyarlara
sevdalarým yormasýna yordu da beni
ak saçlarýma düþen karlar yakar yüreðimi
daðlar ardý buselerim efkarlý donar uzaklara!..


senle hiç yaþamadýk karlý günleri
daðlarýmýzda el ele tutuþup koþamadýk
kar süslemiþ tepelerde
ceylan bakýþlarýna uzanýp süzülemedim
üþümüþ sol yaným sancýlanýr
gurbetin karanlýklarýna teslim kimsesizliðim
nazlý nazlý yaðan karlara yorgan olur
uyurum bahar kokularýna ’ah’lar çekerek !..


Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın: