GÜNLER GEÇTİKÇE HALİM

GÜNLER GEÇTÝKÇE HALÝM

Günler geçtikçe halim acýnacak haldedir
Acý hicranlarýyla tam bir avare ruhum,
Sefil, öksüz, divane hasret çeken yaradýr
Bunlarý besledikçe köþemde kurumuþum.

Unutulmuþ atýlmýþ karanlýk bir köþede
Benliðim bu haliyle seviyor bu ataný,
O atan hiç sevmiyor zannedersem zeminde
Ölene dek severim ellerimden kaçaný.

Göz altýnda nazarlar bakýþlar hýrçýn zalim
Geçmiþten geleceði bu günü öteliyor,
Sunulan acýlarý çözemiyor tek bilim
Netice geri dursun yanlýþa iteliyor.

Gideni arar oldu boþluktaki düþünce
Haller yanlýþa döndü sorgu sual bilmiyor,
Yorgun aksak duruyor ateþte ruh biþince
Gayri meþru düþünce gönüle yerleþiyor.

O atan kaçtý gitti ellerimden uçarak
Usanmadan bekledim kalbime dönmesini,
Yalnýz hasret gönderdi aþka ateþ saçarak
Ateþi kucakladým sandým ondan bir ninni.

ÝSMAÝLOÐLU yedi geçmiþin tokatýný
Gelene býrakmadý hasretle geçen dünü,
Beyinden yuðururken davranýþ sakatýný
Þükür kucaklayacak güneþle doðan günü.
---- 20.12.1960 - Gaziantep.

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.
















Sosyal Medyada Paylaşın: