YAŞAM ESİNTİLERİ (37)

YAÞAM ESÝNTÝLERÝ (37)

Kader mi oluyor yaþanýlanlar.
Varsýn öyle olsun kaderim benim.
Ahreti dünyada arar dururum.
Yeþil çimenlere yatsýn bedenim.

Gözler bu dünyaya bir kez açýlýr.
Tatlý bir gülüþle neþe saçýlýr.
Belli yaþtan sonra bir yol seçilir.
Gelsin bu yollarla gelsin gelenim.

Vardýr bu hayat da elbet uðurum.
Candan dostlarýmdýr yaþam þuurum.
Ýnanmam yanlýþa hakikat doðrum.
Ayrýlmaz doðrudan asla yüreðim.

Eðilmez baþýmýz kýrýlsak bile.
Dostu, dost biliriz ayrýlsak bile.
Bir bütün oluruz bölünsek bile.
Birlik beraberlik daim dileðim.

Bazýsý yapýyor dinle ticaret.
Din ile aldatmak büyük garabet.
Dünya mý emanet can mý emanet?
Anlamakta en çok güçlük çektiðim.

Hayatýn ölçüsü ömürle deðil.
Kiminin bildiði umurla deðil.
Nefsi temizlemek yaðmurla deðil.
Birden çok gönüle girmek isteðim.

Bahar beklenirmiþ martta nisanda.
Yaz mevsimi sonu hasat hazanda.
Kýþa girilir tat kalmaz insanda.
Biraz neþe dolsun artsýn sevincim.

Ateþ Ýlhan senin böyle kaderin.
Yýllarca içlendin arttý kederin.
Henüz ölçemedin kýymet ederin.
Demek ki çok azmýþ öðrendiklerim.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 26/07/2015 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/941691/

Sosyal Medyada Paylaşın: