Ýnsanlar, o kadar tuhaf ki; bay, bayan ikisi de özünde insan. sevmeyenin peþine köle.. sevenin yüreðinde, karþýlýksýz, bir kara sevda, imkansýz bir aþk, dermansýz bir dert, kapanmaz yara, derin acý olurlar..
seveni, sevmemek. deðerini bilmemek. sevgisiyle alay etmek mi gerek. unutanýn peþine düþmek. unutmayaný, unutmak. haksýzlýk deðil mi?..
seviliyorsan, seveceksin. senin için aðlýyorsa bir can, ona olmalýsýn sen gönülden canan. hakký deðil mi?..
insan; sevmek ister, sevilmek ister, gider de onu sevmeyeni sever, onu sevende belki sever diye bekler..
sevilmekten korkar mý insan? yürekten seven öcü degil ki. sevilen neden acaba? neden korkar ki?.. çok sevilmekten...
hem sevip, hem sevildik mi, kanatlanýp uçarýz biz, daha ne isteriz ki, Cennet’teyiz..
her insan sevsin sevilsin, istemezmiyiz ?. isteriz hemde çok.. herkes sevilip severse, kötü olmaz, kötülük olmaz, Cennet olur iki Cihan, sevip sevilenlere..
sev seni seveni, daðda olsa da çoban, sevme seni sevmeyeni, M I S I R’a olsa S u l t a n.!.. bence öyle, sizce ?. öyle deðilmi ?...
25 TEMMEUZ 2015/22:33 Gülfem/MeLek
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.