KALDI NEYLEYİM !
Ýnce bir sýzýydý içime çöken,
Bir hain kapýmý çaldý Neyleyim!
Kahbe bir kurþundu belimi büken,
Kartallar daðlarda kaldý Neyleyim!
Canýma tak etti karýþýk iþler
Uðursuzun biri kalbimi þiþler
Kardeþ Kavgasý’nda söküldü diþler,
Ýçimize fitne saldý neyleyim!
Sanki kör dediler iniyor perde
Çekilen acýlar düþürür derde
Yiðitlik kalmadý vallahi serde,
Ruhumu þeytanlar aldý Neyleyim!
Aklýmdan çýkmýyor verilen sözler
Demokrasi diyor;Utanmaz yüzler
Perde gerisinde bekleyen gözler,
Barýþ Çiçekleri soldu Neyleyim!
Yýllar oldu tarih gerçeði yazar
Tilkiler her yerde düzeni bozar
Sokakta çapulcu millete kýzar,
Bütün boþluklarým doldu Neyleyim!
Bu kutsal davada bayraklar inmez
Güzelim Ülke’mde göz yaþý dinmez
Türkün Dünyasý’nda ocaklar sönmez,
DOÐANAY sevdaya daldý Neyleyim!
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.