Ben küçüklüðümden beri çok þey ezberleyemedim. Ezberim iyi deðildi. Derslerde pek çalýþmaz ve sýnavlarda kopya çekerdim. Hayatý da ezberleyemedim. Ne yaptýðýmý, nereye gittiðimi bilemedim. Ne ezberlemeye çalýþsam bir süre sonra unutabiliyordum. Anladým ki ezber bana göre deðildi, bana göre olmayan bir þeyin üzerinde artýk durmamam gerektiðini anlamýþtým. Biliyordum ezbersiz de olmayacaktý fakat bir þeyleri ezberlemeden de yaþayabilirdim. Ve sen sevgili! Seni tanýdýktan sonra ezbersiz yaþanmayacaðýný öðrendim. Ýlla hayatýmda ezber olacaktý. Evet ezbersiz hayatým beyhude olurdu. Çünkü seni ezberlemiþtim hem de adým gibi, kendimden daha fazla seni ezberlemiþtim. Sen benim tepeden týrnaða, daima ezberimsin. Her saniye aklýmda ve kalbimde tuttuðumsun.
Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.