KEFENSİZ GÖMDÜM

Yüreðimde dað oldu sana olan hasretim,
Yârim seni kefensiz gömdüm dudaklarýma.
Boðuluyor gibiydim yürekte var kasvetim,
Yârim seni kefensiz gömdüm dudaklarýma.

Acýlarý doldurdum gönlümün kafesine,
Tartmak için doldurdum aklýmýn kefesine.
Ecel ol da al caný, son ver sen, nefesine.
Yârim seni kefensiz gömdüm dudaklarýma.

Yarýp ta bak göðsüme, göreceksin zemini.
Sarsan duygularýma umutsuz aþk emini,
Affet Rabbim kulunu, ettim büyük yemini.
Yârim seni kefensiz gömdüm dudaklarýma.

Güneri der kalbime; düþürdün aþk yarasý.
Gurbet bizi ayýrdý Ceyhan Seyhan arasý.
Ver caný Azrail’e yoktur kefen parasý,
Yârim seni kefensiz gömdüm dudaklarýma

Þükran Güneri Arslanbay
25/06/2015(ayrýlýk günü)
Sosyal Medyada Paylaşın: