ÇARE DEĞİL

Balýðýn gözüne baktým morarmýþ.
Taze demek için tuz çare deðil.
Kuyruðu yan gelmiþ, düþüp kararmýþ.
Tekrar yüzdürmeye buz çare deðil.

Güzelin kaþlarý eðilmiþ yana.
Sorup öðrendim, söz deðilmiþ bana.
Muhtaçtýr yüreðim, gür akan kana.
Gönlümü etmeye naz çare deðil.

Deveden farký yok, karþýda görür.
Yapýcý deðildir, mesele kürür.
Gerçeklere karþý yüzünü bürür.
Duygu coþturmaya haz çare deðil.

Tecrübe výz gelmiþ, výz geçivermiþ.
Kýrk beþe varmadan tez göçüvermiþ.
Elden avucundan hep saçývermiþ.
Biraz ders almaya söz çare deðil.

Ýki aðzý birden ayarsýz öter.
Zerre çýkar görse orada biter.
Hayrýna iþ iste, duymadan yiter.
Kýþta yaþayana yaz çare deðil.

Tavuðu vererek serçe alana,
Yumurta çýkýnca ilân salana,
Aldatma uðruna namaz kýlana,
Davul sesi yetmez, saz çare deðil.

Eledikçe elde kalbur boþaldý.
Yaþlanýnca ana, baba naþaldý.
Aslan görevini bugün kuþ aldý.
Dursunî konuþur, bez çare deðil.

Dursun Yeþil –2008


Sosyal Medyada Paylaşın: