İstemem

Yelken açtým yalnýzlýða kederden,
Hüzünlüyüm baþka soru istemem.
Sevinç, hüzün belki yazý kaderden,
Gül kokmayan pembe moru istemem.

Edep nerde kelimeler pek arsýz,
Müntesipler ýzdýrapsýz duyarsýz,
Saat bozuk yelkovanlar ayarsýz,
Dudak büken þaþý körü istemem.

Gözyaþlarým tek sermayem tâatim,
Mecnun gibi “vah”ta geçti sýhhatim,
Sarsýlýyor bir nefeslik hayatým,
Þairlikmiþ(!) alýn geri istemem.

Dost baðýna pür edeple girilir,
Tevazuuyla rýzasýna erilir,
Riya, haset, gösteriþler sorulur,
Kulluk yeter baþka yeri istemem.

24.01.2007 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt


Sosyal Medyada Paylaşın: