Bürünmüş...

Bürünmüþ daðlar yeþile,
Dolmuþ kara gözler yaþ ile.
Kurþunlar öldürmez beni,
Ölürüm yarin attýðý gül ile.

Bürünmüþ daðlar sarýya,
Kuþlar dadanmýþ darýya.
Hastalanmýþ sevgili yar,
Söyleyin bal yapsýn arýya.

Bürünmüþ daðlar beyaza,
Döndü hava aniden ayaza.
Kavuþamadým yara bu yaz,
Umudum kaldý diðer yaza.

Bürünmüþ daðlar karaya,
Þevkle girdi o yar saraya.
Þifa bulup iyileþmez asla,
Elin sürmezse yaraya.

Bürünmüþ daðlar mora,
Yar ateþi soktu beni zora
Bir hal oldum yana yana,
Yarim yok ki beni sora.

Bürünmüþ daðlar maviye,
Sevdalýlarda olmalý seviye.
Dün gece gördüm düþümde,
Benziyordu yarim periye.

Bürünmüþ daðlar kýrmýzýya,
Yürek dayanmaz her sýzýya.
Hiç kimsenin itirazý olmaz ,
Yaradanýn yazdýðý yazýya.

Bürünmüþ daðlar turuncuya,
Yari vermiþler seyyar satýcýya.
Sevda maratonuna katýlýrsam,
Yar yoksa kalýrým sonuncuya,
12/Þubat/2008
Sosyal Medyada Paylaşın: