Hey sevgilim nerdesin göremedim yüzünü Gezdim Çukurova’yý bulamadým izini Adana’yý Hatay’ý karýþ karýþ gezerek Göðsünde uyutsaydýn tek canýmý vererek
Çöllere düþtüm yine deli aþkýn bilerek Týkansa da nefesim boðum boðum bükerek Aþk ateþim olsan da külünü eleyerek Yine de ben severim son soluðum vererek
Aþkýn bir dehliz gibi düþtün mü kaybolursun Sevgi bir çember gibi yuvarlanýr durursun Nedamet duyma aþkým can verir kurtulursun Gidenler kurtulur mu cennet baðýn olsa da
Aþk sevdasý çok derin karanlýk kuyu gibi Ýçimdeki volkanik akar coþar sel gibi Girdikleri yerleri ateþ eder kor gibi Durmaz akýp gidiyor sanki körükler gibi
Bir tarafý ýstýrap bir tarafý gül gibi Severse gönül rahat sevmezse ateþ gibi Ýçten gelen ýstýrap ateþten bir kor gibi Belki bir gün soðutur beden olur buz gibi
Bu aþkýn ateþiyle dayanmaz ki cehennem Onda ateþ daimdir olsa da yine görmen Beden yansa bile ruhun Kor olur sönmen Soldu bütün çiçekler hazandakiler gibi
Aþkýn ateþ ben körük üflemeden yanýyor Bu ateþin þavkýyla ay ve güneþ sönüyor Yarab bu nasýl hikmet bunun þavký durmuyor Yeryüzü derya olsa bu aþký söndürmüyor 0.07.2015/Hasan TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.