ÖKSÜZ KALDI
Karanlýklar çökünce zavallý yüreðime,
Gün doðsa da ne çýkar o zifiri geceme,
Hasretin yaðmur gibi yaðdý bütün heceme,
Mýsralarým yas tutar þiirim öksüz kaldý.
Sen gidince köyümü kara bulut kapladý,
Hasretin ciðerime hançerini sapladý,
Kasabam feryat etti bizim için aðladý,
Mýsralarým yas tuttu þehirim öksüz kaldý.
Dere oldu gözyaþým akýyor ýrmaklara,
Irmaklar hasretinden akýyor ýraklara,
Gün geçtikçe kanýyor yürekte derin yara,
Mýsralarým yas tuttu nehirim öksüz kaldý.
Sevdam serimde gizli yakýyor içerimi,
Boz bayýr senden baþka hiç birini sever mi?
Derdimi kime yaným kimse beni dinler mi?
Mýsralarým yas tuttu kahýrým öksüz kaldý.
22.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.