kanla beslenenler
korku salmýþsan yüreðine
düz duvarýna bile týrmanamazsýn
daðlarla ayný dili konuþmasaydý Ferhat
nasýl uzanabilirdi sevgiliye!
zamaný kendimize güldürüyoruz
insansýzlýk yönümüzle
canavarlaþan her ruh
insanlýða sýkýlan bir kurþundur
anlayamadýk!
býraktýðýmýz en büyük eserimiz
yaþattýðýmýz acýlar
çektirdiðimiz huzursuzluklar olacaktýr
bilemedik!
mutasyona uðrayan her akýl
zincire baðlý köleliðe seyir aldý
yýkamadýðýmýz nefis kaleleri
yediðimiz gollerle doldu taþtý
öðrenemedik insan olmayý
beceremedik bir türlü
çaba harcamadýk!
kulak týkadýk iyi niyetli uyarýlara
üfrüldükçe yüreðimizden hezeyanlar
korku saldýk kalplere
yaþamak adýna öldürmeyi yeðledik
sarýlacak bir top bez uðruna
biz/yüreðimizi savaþ alanýna çeviren insanlarýz
biz/insansýzlýða demir atan limanlarýz
biz/kalpleri fethetmek yerine
korkularýmýza sarýlan zavallýlarýz
biz/kendisine saygýsýný yitiren
kalplerindeki sevgi çiçeklerini kurutan,
bahçývanlarýz...
sahi, biz neyiz bu halimizle?
biz/insanlýk aðacýna kasteden bedbahtlarýz
pusulasý bozuk gemi
kaptansýz mürettebat
hedefi olmayan yýðýnlarýz
biz/tarlamýza zehir saçarýz tohum yerine
biz/ýþýða hasret
birbirimize ördüðümüz kara duvarlarýz
kirlettik beyaz mendillerimizi
akýttýrdýðýmýz salya sümüklerle
yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.