Sanýrým
Gülümsüyorsun þu an
Hatta
Gözünde çocuk muzipliðinde
Bir bakýþ
Yüreðinde ki çarpýntýya eþlikte
Sanýrým
Ellerin telaþlý sabýrsýz
Dolu dolu sözler dilinde
Farkýnda deðilsin
Bir sürü yarým iþi bitirdin
Meþgul ediyorsun kendini
Zamanýn peþindesin
Kendine her dönüþünde
Dudaklarýný ellerin örtüyor
Arasýndan coþkun kaçmasýn diye
Korkuyorsun deðil mi
Ya adýn çýkarsa deliye
Bir an koþmak geliyor içinden
Nefes nefese kalana kadar
Hatta zýplasan
Yýldýzlara deðeceðini sanýyorsun
Ara ara kendi kendine konuþup
Telkinler veriyorsun
Seni ellerine alaný
belki de yadýrgýyorsun
Saksýlar bile aldýn balkonuna
En sevdiðin mor menekþeyi
Yetiþtirmeyi düþünüyorsun
Ýçin içine
Yüreðin kafesine
Hayallerin sýnýrlara sýðmýyor
Taþkýn nehirleþiyorsun
Belki elinde bir kalem
Bir de temiz bir sayfa
En güzel þiiri yazdýðýný zandediyorsun
Sen içinde en güzeli
Yaþýyorsun ya
Þarkýlar anlatamýyor seni
Sen de kendi besteni
Kendin yapýyorsun ýslýðýnla
Sanýrým bahar geldi odana
Kýþ ortasýnda
Camlarý açýp
Kelebekleri içeri davet ediyorsun
Konuk olsun diye baharýna
Ama yetmiyor deðil mi
Hala eksik birþeyler var
Ne kelebekler ne bahar
içindekileri anlatmaya yarar
Bunlarý nerden mi biliyorum
Çünkü ben de aynýyým
Dedim ya ben sen oldum...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.