Sanmayýn üzerime her mevsim hüzün yaðar Bir tarafým hazansa diðer yaným hep bahar Etrafýmda umutsuz o kadar insan varken Kalem mutluluðumu yazmaya ediyor ar
Lütfeylemiþ yaradan eksiksiz her þeyi tam Yeþilin ortasýnda köy tadýnda bir yaþam Böylesi güzel yerde mutlulukla yaþarken Ýnkara meyledip de haddimi nasýl aþam
Koca otuz iki yýl! Yaþanmamýþ gün gibi Ne çabuk geçti yýllar sanki daha dün gibi Yaþlandýk bir yastýkta gelse de bize erken Evimin direðiyle akdimiz bugün gibi
‘’Gelgitler yaþamadýk’’ demeyeceðim asla Huzuru yakaladýk derdi derde kýyasla Zorluklarý sabýrla omuzlayýp aþarken Yaradana sýðýndýk gözlerden düþen yaþla
Lütfu bol yüce Rabbim lütfetti iki evlat Birbirinden üstündür iyilikleri kat kat Hele bir de torunun tadý damakta iken Diyebilir mi insan hayatýmda yok bir tat ... Þiir var hüzünleri yüreklerde kotaran Þiir var gam yüküyle gönlü ateþe karan Belli ki sevinçleri bölüþüp paylaþýrken Hüzünlü yanlarýmýz þiirde buluyor can
22 temmuz 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.