Susarak

SUSARAK





suskunluk öyle bir þey ki, geldi mi hiç affetmiyor..
gelip yerleþtiði andan itibaren, gitmek de bilmiyor
bir þeyler anlatýyor ama, hep keþkeleri var iþte
anladým ki bazen bir insan, sevgisini ve kendini
konuþarak da olsa anlatamýyor, tarif edemiyor..
yutkunuyor cümleleri, susturuyor gözlerini..




sessiz sedasýz esen rüzgarlarýn neþesiydi belkide
içeriden içeriden serinleten duygularýn sesiydi içimdeki
suskun sözlerimin ve içimden geçen özlemlerin
ve yine yandan yandan vuran, o sol yanýmdaki gülüþlerin
haddi hesabý sorulmazdý gönlüme
susardý adýna lal dediðim kelimelerim..




tam uçurumun dibindeyken, hiç düþünmeden sarýldýðým
bir el gibiydi kalbime uzanan gözlerin
can havli ile dokunduðum bir mutluluktu belkide
hissedip hissetmediðini bilmediðim suallerimle kurulan
kuralsýz düþlerimi sarardým ta en baþýna doðru
ve yeniden cevaplardým umutlarýn gölgesinde
ve yine hep sol yanýmdan doðardý güneþ sessizce..




hem yüreðinden tutmuþum, hem de kalbinle tutuþmuþum
bu nasýl bir duygu, bu nasil bir aþk anlamýyorum
hem ellerinden tutmuþum, hem de dokunamýyorum
ama bir bakýþýn ile o güzel gözlerine vuruluyorum..




hani birde seninle içtiðimiz, bir fincan kahve vardý
birimiz yapar, diðerimiz de sevgiler katardý içine
melekler gelir, kalbini býrakýrdý diplerine
tersine kapattýðýmýz fallarýn dilekleri süslerdi zamaný
nasýl geçtiðini anlamadýðýmýz o saatlerin sesiyle
þu zamanýn, nasýl sustuðuna da þahit olurdu kalbim
ve yine hep bir sessizlik hakim olurdu yüreðimizde
susar susar çok þey anlatýrdýk birbirmize
anlayana dek, býkmadan, usanmadan, bakardýk gözlerimize..




hani sýrýlsýklam kalsaydým boynunda, dokunmazdý bana
o derece yani yaðmur olsaydýn, býrakmazdým yine seni
kar olsan üþütmezdi belki beni, soðuk mevsimlerin
ama ne yazýk ki, yine sus geliyor bazen iþte böyle
yine konuþturmuyor, susturuyor anlatmak istediðim her þeyi..




görünüþe göre kendi kendime gibiyim
ama kendimden çok seni düþünür gibiyim
gibisi sevgisi deðil de, her þeyden öte
ben aslýnda sustuklarýmla, gülebilen biriyim
sustuklarýmla yaþayan, sustuklarýmla yaþatan
sustuklarýmla sustuklarýma aþýk olan biriyim..




belki böyle daha gizemli, belki daha deðerli
týlsýmýndan kopmayan bir yara sanki
ayný þehre umutlu bakan bir çift göz gibi
usulca bir bulutta gizlerdim kalbini
ne zaman yaðar yaðmur, düþerdi aklýma
ne zaman gürlerdi gök, susardý saklýma
iyi geldik fena deðildik derken
hep mükemmele giden bir aþk gibi
hep susarak anlattým kendimi
hep susarak tarif ettim yüreðini
susarak sevdim geceyi, hayallerini
susarak aldým bazen nasibimi

susmak mý? böyle bir þey iþte
geldi mi, affetmiyor gözlerini..



…Mawish…

SUSARAK – Mawish Þiirleri