Hayat iþte bu,bekleyiþ,ne dibini getirebileceðin deniz,ne de manzarasýna bakýp aþdanabileceðin bir yer,sonra gazetelerde görürdüm bazý bazý,bizim arkadaþlarda derdi,duyardým evet adý aþkmýymýþ neymiþ,derdim ki siz oturup dalgalarýn sesini dinlediniz mi hiç, sonra sonra mý eh etme bulma dünyasý bizede vurdu hemde en derinden soluksuzca yüzmesini bilmeyen birisinin dibini .görmek istercesineydi,dibini bulamadým belki ama dalgalarýn sesini buldum þimdiler de baþka bir sesleri ve sertlikleri var sanki,sanki beni çaðýrýrcasýna derinden ha unutmadan güzel kadýn sen, ben bunlarý karalarkenolmamýþ bu dera n sen,olsun beðenme, anlasan yazdýklarýmý anlasan dalgalarla baþbaþa býrakýrmýydýn sen,hee söylemiyi unutuyorum neden böyle,neden böyle hani iki kelimeyle, sadece iki kelime,bazen hayatlarýmýzý deðiþtirmeye yeten iki kelime var ya seni seviyorum gibi,seni sevmiyorum gibi iþte ikisinide söylesiði için durum böyle, olsun ben acý çekmiyorum aklýma geldin , dilede gel istedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emre Saçıntı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.