Kul
Küçük dilini yutmuþ
Ses yok geceden
Sonra uzun bir sessizlik
Gelen sesi dinliyor uzaklardan
Yýldýz gülümsüyor
Uçuyor sabahlara doðru
Kývýlcým t/aþýyor
Tenceredeki buhardan
Sus her þey
Güzel ve ýssýz
Gök çatlýyor
Yarýlýyor kederinden
Düþ çýçek açýyor
Peygamber gülünde
Bahçe kapýsýnda ki
Demir parmaklýklardan
Sancýlanýyor toprak
Hazýmsýzlýklardan
Ýçine aldýðý zamansýz
Ölümlerden
Küs yaþam çiçeði
Çentik yemiþ beynine
Gidipte dönmediði
Çýkmaz sokaklardan
Gel dedi gece
Aç kollarýný
Severim içinde
Sen olmayan hüzünleri
Ölüm çok yakýnda
Ense kökünde
Saf altýn köstek sana
Þu pamuk ipliði
Gül!elle günle gelen
Düðün bayram
Ýçinden geçen fay hattý
Silip süpürür beyninde ki depremleri ..
Nurten Ak Aygen
20.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.