ÖZLEM ÇÖKTÜ İÇİME
Bir kor düþtü yüreðe,senin özleminden yar,
Uzak yollara düþtüm gezdim hep diyar diyar,
Gözlerin hayalimde,yürek hep seni arar,
Özlem çöktü içime kývranýp duruyorum.
Eþsiz mutluluklarý varlýðýnla tattýrdýn,
Olanca acýlarý hep içime attýrdýn,
Sevda çiçeklerimi,üç beþ pula sattýrdýn,
Özlem çöktü içime kývranýp duruyorum.
Açýlmasýn bahçende baþka çiçekler derdim,
Kopmasýn yapraklarý teker teker dererdim,
Þiirde her ne dersem aþk yoluna sererdim,
Özlem çöktü içime kývranýp duruyorum.
Gece gündüz karýþtý sanki durdu zamanlar,
Dilime yuva yaptý þimdi ahlar amanlar,
Yürek yangýným büyük arþa deðer dumanlar,
Özlem çöktü içime kývranýp duruyorum.
GÜLÞEN ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.