Kendime Gelemiyorum...
Mevsimler geçiyor giden ömürden
Ýsminden baharý silemiyorum
Býkmýþým yürekten gelen emirden
O yüzden kendime gelemiyorum
Aslýnda adýný anmamam gerek
Masalda bir peri sanmamam gerek
Bu kadar üzülüp yanmamam gerek
Aklýmýn peþine yelemiyorum
Hayalle yaþamak yoruyor diye
Unutmak istedim kýrýyor diye
Kalbime küstüm de arýyor diye
Bilmem ki nesine dileniyorum
Kaç gece kendime verdiðim sözü
Tutmayý denedim aðlayan gözü
Yine de gitmedi sevdanýn izi
Gelmiyor iþine gülemiyorum
Kirlenen maziden kalan günleri
Topladým gönlümden solan gülleri
Kanarken bahtýmýn narin elleri
Bülbülün sesine çilemiyorum
Aþk bana hayatý etmiþse haram
Býrakýn dermaný bulmasýn yaram
Beklerim beklerim gelmiyor sýram
Ecelin iþi ne ölemiyorum...Yasemen Akyürek 19 07 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemen akyürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.