YORULDUM GARDAŞ
Yýllarca sahrayý çölleri gezdim
Takatim tükendi yoruldum gardaþ
Bu þirin canýmdan usandým bezdim
Can dedim canýmdan vuruldum gardaþ
Ne ekinim oldu nede harmaným
Dedim dost elinden olur dermaným
Meðer dost gurbete yazmýþ fermaným
Diyardan diyara sürüldüm gardaþ
Çareyi sýlanýn terkinde buldum
Issýz daðlar aþtým çöllerde kaldým
Dert yandým mürþide payýmý aldým
Bulanýktým aktým duruldum gardaþ
Gezdim bir zamanlar dursuz duraksýz
Bir günüm geçmedi gamsýz meraksýz
Ömrüm geldi geçti garip soraksýz
Ne arandým nede soruldum gardaþ
Ýnsana saygýyý peþe tutmuþtum
Bilmeden umudu taþa tutmuþtum
Elleri kendimden baþa tutmuþtum
Dost diye yýlana sarýldým gardaþ
Mizani ellerde gözüm olmadý
Ýçin için yandým közüm olmadý
Allah bendesine sözüm olmadý
Böyle öz özüme darýldým gardaþ
Ozan Mizani Taner Karataþ 19.07.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozan Mizani Taner Karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.