Buruk bir veda!

Yýllardýr
yüreðimde gizlediðim
onu görmek adýna
melalimi seferber eylediðim


Halimi
meftun býrakan
bir yârin hasretiyle
öylece nefes almaktayým


Onu anlamak
ve daha yakinen tanýmak
istemem bir zerre yol aldýrmýyordu


Ürkek
bakýþlarý karþýsýnda
kavrulmamak içten bile deðildi.


Tenine
akseden kýzarmalar
ar’ýn ta kendisini resmediyordu


Sahaflar çarþýsýndan
onun izlerini bulmak için ne
gayetlere girsen asla yeterli deðildi


Oldukça sosyal ve
serinkanlý olmama raðmen
bir türlü kendisine yakýn
olmayý baþaramýyordum.


Açýkça
korkuyordum
onun nazarlarý karþýsýnda


Erimekten
veya güneþe hasret
karýn benzemesinden


Bazen soruyordum
kendime neden bu sýkýntýlara
duçar oluyorsun diye
lakin sormak ne iþe yarýyor ki


Gönül
dinlemeyince,
sevmeyi arzuladýðýnýz bir kuþun
uçmasýný asla dileyemezsiniz zaten


Onun nereye
gideceðini bilemezsiniz,
nasibin hikmetini deþifre edemezsiniz.


Ben yaklaþtýkça
o uzaklaþýyor ben uzaklaþtýkça
yaklaþtýðýný hissettiðim duygularýn hükmü


Ne zamana kadar
sürer asla onu bilemem
Bu satýrlar yüreðimde uysal adýmlarla


Yürüyen o yâr ile
habersizce kendi kendime uzaklaþtým


Yarým
kalmýþtý yazacaklarým
içimde filizlendirdiði hazzý aþkla




Mustafa CÝLASUN


Sosyal Medyada Paylaşın: