seninle her zaman sükunet içerisinde seni düþündüðüm ve sana þiirler yazdýðým bir sokak kenarýnda beraber olabilmeye ikna etmem için seni nelere razýyým þu an bilemezsin...
beni herhangi birinin sevebildiði gibi sevemeyeceðinin bilincindeyim bu düþünce mutlak bir karamsarlýk yaratýyor bende ve derin derin boþluklar yarattýðýn hayatýmý nelerle doldurabilirim bilemiyorum...
sana senin için yazdýðým þiirleri vermek ve bu konuda çok usta olduðumu söylemem ama seni sevdiðimi aleni bir þekilde söylemek yaþamak ölmek veyahut herhangi birþey aklýnda olan / olmayan korkarým ki hiçbirþey bu durumu deðiþtiremeyecek...
kendimle barýþabilmek adýna neler neler yaptýðýmý inan bana hayal bile edemezsin içimde senin için ölüp ölüp dirilen o yaramaz çocuk parmaðýyla gösterdiði herþeye sahip þimdilerde haddinden fazla þeye sahip þimdi yokluðunun bir zerresini bile dolduramadý ama tecrübe etmeden bilemiyor insan tabi tecrübe etmek gerekirdi...
yarým yamalak veyahut gizli gizli yazýyorum söylemek istediklerimi huyum böyle 17imden beri böyleyim hep utanmýþýmdýr böyle olmamasý gerekiyor biliyorum ama böyle inan bana yaþamak ölmek veyahut herhangi birþey aklýnda olan / olmayan korkarým ki hiçbirþey bu durumu deðiþtiremeyecek...
yakýn zamanda biliyorum benim yaþadýðým þehirde olacaksýn belki dizimin dizine 17 kere deðdiði o seninle oturduðumuz zavallý bir masa baþýnda hiçbir zaman yalnýz deðildik fiziksel olarak belki ama sahiden seninle konuþmamýz gerekiyor sanýyorum...
ben evet sakal býraktým gördün beni senin için diyemedim evet ben senin için 33 gün sustum ve tam bir mevsim hiç sakallarýmý kesmedim yarým aðýz yaþadým ve seni gördüðümden beri bir sürü kutu aðrý kesiciler içtim önemi yok nasýlsa çokta emin olamasamda umurunda deðil sanýyorum...
seninle her zaman sükunet içerisinde seni düþündüðüm ve sana þiirler yazdýðým bir masa baþýnda o dizimin dizine 17 kere deðdiði beraber olabilmeye ikna etmem için seni nelere razýyým þu an bilemezsin ölmeye yaþamaya bile bir ömür boyu yarým aðýz yaþamaya bile seni bir kere daha görebilsem bu taziye bitecek gibi hissediyorum...
ben bir sigara daha yakacaðým bir aðrý kesici daha alacaðým çay demleyip seni ve ellerini, tenini herþeyi düþüneceðim muazzam acýlar içerisinde ve ne yaparsam yapayým ölsem yaþasam veyahut herneyse korkarým ki hiçbirþey bu durumu deðiþtiremeyecek sen benim yaþadýðým þehirde ben yokmuþum hiç var olamamýþým gibi geçip gideceksin bir mutsuz hikayemin içinden daha...
*içimden bu kadar alelacele söküp atmak hevesinde olduðum bütün duygularýn yazým yanlýþlarý için affýnýza sýðýnýrým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.