Nefreti At İçinden, Yüregin'de Sevgi Besle...

Kibirlenme insanoglu, et, kan, kemik, su’dur yapýn
Büyüklüðün neye böyle, var mý? bizlerden bir farkýn
Yüreðinde sevgi besle, þer’re hiç açýlmasýn kapýn
Burdan göçüp gittiðinde, dönemez kýrýlýr çarkýn.



Biz hepimiz ayný doðduk, çýrýlçýplak aðlayarak
Sevindiler biz gelince, anne babamýz oldu tek
Günahsizdýk vede muhtaç, tertemizdik alnýmýz ak
Nefreti sokma kalbine, vargit gönlüne sevgi ek.



Emekledik annemize, kucak açtý çýkarsýzca
Önce sevmeyi ögrendik, tanýmadan acýlarý
Ýyi olun dedi bize, öðretmedi hiç arsýzca
Yüreginde kin olmasýn, kalmalýsýn duru arý.



Ne oldun da ne deðiþti, kaf daðina nasýl çýktýn
Paran oldu pulun oldu, yüreðine riya doldu
Kimseyi beðenmez oldun, gönül duvarýný yýktýn
Nefret büyüdü içinde, vicdanýn kurudu soldu.



Sonra piþman olacaksýn, dön özüne yavaþ yavaþ
Ýnsanlar doðarken çiplak, ölünce kefenle gider
At kalbinden o nefreti, kendi gururunla savaþ
Senin dünyadaki malin, iki metre kefen eder.



18 TEMMUZ 2015/11:45
Gülfem/Melek


Sosyal Medyada Paylaşın: