ya
SORMA İŞTE..!
SENÝ..satýr, satýr yazýyorum,
YÜREÐÝMÝN SOÐUK DUVARLARINA..
Önce bakmaya kýyamadýðým gözlerini çiziyorum,aðlaya aðlaya...
Sonra ! sonra baþlýyorum seninle,sessiz sessiz konuþmaya..
Sensizliði anlatýr gibi,bakýyorumya bazen gözlerine,,
Ýþte o an... !
Gözyaþlarýmý siler gibi bakýyorsun’ya gözlerime,,
hýçkýrýklar çýðlýklar baþlýyor içimde...
Bazen dayanýlmaz çekilmez bir baþ aðrýsý oluyor...
SENSÝZLÝK gözlerimi yakan,,
Bazende intiharýn eþiðinden dönüyorum,
YARADANIMDAN korktuðumdan...
Bazen tebessümle uyanýyorum,sanki hiç gitmemiþsin gibi,,
Bazende ! öyle uyanýyorumki,,
Bedenim göçük altýnda kalmýþ gibi,
Seviyorum ölümüne sorma iþte...!!
Yavuz Aksuoðlu...!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.