birşey biliyorum
bir þey biliyorum kimsenin bilmediði
senin bile anlayýp kavrayamadýðýn
ýssýzlýk deðil yalnýzlýk deðil bambaþka bir þey
incir aðaçlarýnýn altýnda ki þey
bir þey biliyorum sen bilmiyorsun hep
geçmiþ zamanlarý yiyorsun birer birer
anlayamýyorsun kör kuyular gibi
dipsiz karanlýklarý içiyorsun
aydýnlýk günler gelecek diye
o kadar yaþadým ben o kadar yalnýzlýk
uzun savanlar gibi uçsuz bucaksýz
suyu özleyen canlýlar kadar
benim de içim yandý bilemezsiniz
sensizliði sundum herkese anlasýnlar diye
toprak nemliydi tohum hazýrdý patlamaya
papatyalar kadar özgürdü sana duyduðum sevgi
dikenleri seçtin gittin de..
sensizliði anlatamýyorum kifayetsizim
karanlýk köþelerde sarhoþ,
bir zaman var ki içimde seni anlatan
gülleri anlatan biri var san ki..
bu deniz olmamalý böyle dalgalý
martýlar konamýyor rüzgarlarý sert
içimde en derin en hazin en bitmez hicret
bana sensizliði anlatýyor bil..
bir þey biliyorum kimse bilmiyor
inadýndan söylemiyorsun sen sevdiðini..
Münir
Buca
Ýzmir
17/07/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.