Bazen kuþ olup uçmak istiyorum
Bazen balýk olup yüzmeye kalkýyorum
Oysa ne uçmayý biliyorum ne yüzmeyi hayatta
Her sonbahar ayaklarýma dökülüyor yapraklarým
Çýplak kalýyorum yapayalnýz…
Büyüdükçe eskiyorum eskidikçe yolum kýsalýyor
Önceden minicikti yüreðim þimdi çok büyüdü yorgun
Boþ yeregeçen yýllarýmý toplayýp bölüyorum
Deðiþen sadece somut þeyler deðil
Ben de deðiþiyorum
Olmadýk zamanlarda gülüyor, durup dururken aðlýyorum…
Küçükken öðrendiðim mutluluk oyunu artýk iþe yaramýyor
Çoðu zaman sadece yaþadýðýmý hissediyorum sadece nefes aldýðýmý
Her doðan güne sonunu getiremediðim umutlar doðuruyorum
Her gün batýmýnda sessiz sedasýz gömüyorum hayallerimi
Her defasýnda sýðamýyorum içine
Ama yine de pes etmiyorum…
Albümde yer almayan anlar vardýr ya iþte tam o anlar
Sadece gözlerimizle çekmiþizdir
O anlarý yüreðiniz de taþýyamazsýnýz
Sadece derin izler taþýr
Geliþme sonuç getirmez ne yazýk ki
Ýzleri ki gölgeleri deler geçer içinde ip ince sadece suskun yorgun…
Sýðmadý içimize keþfedil memiþ likler
Önemsizleþtirdiklerimiz
Yakýþmadý hak etmedi bu yürek bu kadar vicdansýzlýðý
Pervasýzsýn hayaller koynunda kim bilir kimin
Bitiminde acýmasýzsýn varsa yoksa anlýk heveslerin
Ben senin için kýsacýk bir öykü yazmak istemiþtim…
Þöyle baþlar þurasýnda bitiririm demiþtim
Bilemezdim bensiz baþlayýp bensiz bitebileceðini
Öykümüzün bensiz olabileceðini
Yolculuðumuz bensiz ben sensiz
Öylece bekliyoruz bir kenarda gelmeyecek trenin geliþi belirsiz…
Þimdi kuþ olup uçmak istiyorum balýk olup yüzmek
Hiç korkmadan pes etmeden hak ettiðim yaþama doðru
Yer mekan ayýrt etmeden huzura doðru uçmak istiyorum
HÜZNÜN Büyüttüðü Kadýnlarý
KENDÝ KANATLARI Dýþýnda KÝMSE Taþýyamaz
ÞimalGüney!! ( HA )
Þiir’e sesiyle can veren deðeli ( Mustafa KARAAHMETOÐLU) sonsuz teþekkür ederim..