Dur be gönül nereye yükünü yüklemiþsin Dar gelir olmuþ þehir kaçýyormuþsun yine Gören de zanneder ki bugünü beklemiþsin Aðýt yakan mý olur sanýyorsun peþine Herkes kendi derdinin azabýný çekiyor Bilmeden tabutunun çivisini çakýyor.
Sararan güne bakma geceye raðbet eder Gece sermiþ yorganý uykuyu gözlemekte Acý acýyý çeker yalnýz yürek hisseder Bak semaya hüzünle olaný izlemekte Gidenler peþi sýra derdini de götürür Ýçten içe kurt gibi yer insaný bitirir.
Bir zamanlar sarýlýp sarmaladýðýn yare Sitem yükleme boþa taþýyamaz yýkýlýr Aþk zaten düþmüþ yere senden bile biçare Kaldýrýmlar evidir gece gündüz takýlýr Boþver gönül aldýrma sana yar kalmadý mý? Ah ettin de zalime layýðýn bulmadý mý?
Çöz sýrtýndan dengini koy baþýný dizime Dolanan saçlarýný düzelteyim elimle Anasýz yavru gibi bakma öyle yüzüme Olanlarý bir zahmet düþün aklýselimle Ne kalan mutlu oldu ne giden gurbet ele Gözünden akan yaþý gelecekle sil hele.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.