EY İNSAN!

duyðular dumur olmuþ atýlmýþ bir köþeye
kalpler körelmiþ görmüyor gözü.
umutlar yarýna da kalmamýþ yok olmuþ bir bir...
ha gayret diyerek ayaða kalkmak istese de gurur,
nafile tutmuyor ki dizi...


eller uzanýyor,kollar kapanýyor sarmadan aþký
beyinde; beyin fýrtýnasý, ama yok yararý
boþuna çýrpýnýþlar gözyaþýndaki dalgalar
boðsa boðsa kendini,sevdayý bogar....

ha gayret diyerek baþlasada hayýrla
alacaðý cavap hazýr karþýlaþýr, hayýrla
sevdalar baþýn da satýlmýþ
beþ para etmez pazar da.


artýk devir deðiþti diyerek avuturken kendini
sokaklar da gezerken avare avare...baþý boþ
kahbe dünya sarhoþken ve sen ona meze olurken
geçeli çok oldu Âr yüklü tren....


dövünmek iþe yaramaz desem de dövün
önce kendini sonra aileni düþün
geçsin film þeridi þeklin de hayatýn
sorðula kendini nerde insanca yaþamýn............


erdemli olmak insan olmayý gerektirir
Ey insan!
kurumaz için de sen varsan bu batak
bu cehalete/bataða bir son vermek istersen
uzattým elimi tut ve bir avuç at toprak.
Sosyal Medyada Paylaşın: