’’ uzayýp gidecekse daðlarýn yalnýzlýðý hep bu kederle yýkýlýr kalýrým ömrümce sen yüzünden ’’
ihtimaller tarifesine sýðýnmadan önce haþr olunan bir günde öpecekken topraðý geceler ve çýðlýklar insanlýðýn kararan yüzlerine tükürmeliydi eksilmesin diye yeryüzünün ýþýðý bu onun ’ ol ’ dediði tek tesellimizdi
artýk boþunadýr alemin sarhoþluðu çoðu zaman depremler olsa da hep uzakta sevda varsa komþu denizlerin serinliði de vardý daima
þimdi devrilsin ne varsa kendiliðinden çoðalan uzayýp gidiyor ya zamanla insancýklar hep ayný türeyiþler deðil miydi solduran gençliðimizi esefle düþerken yüzümüzden damlacýklar
ah ömrümün içicisi sen ey kendi taþkýnlarýna üvey duran hayranlýkla baþlayan bir hikayenin son kahramaný sýnanmýþ olmak da güzeldi azalarýmdan geçerken eyyûb
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.