Bir seferde ölmek, Marifet mi?.. Ben ölüyorum... Hem de her gün... Parça parça... Bir bakýyorum; Gözüm ölmüþ, Ertesi gün ellerim, Sonra; aynada yüzüm. Ölüyorum... Hem de her gün... Azar azar, Eksiliyorum hayattan. Nedir ki ölüm? Yalnýzlýkmýdýr yoksa? Öyle ise ben, Ölümü yaþýyorum. Derin derin soluyorum, Nefes nefes, Hemde her gün... Ve ölünce ben, Her þey ölüyor. Elmanýn tadý, kuþun sesi, Denizin rengi... Artýk, Çiçekler de ölü kokuyor... Ölmek marifet sanki, Hem de bir seferde. Ben ölümü yaþýyorum, Hem de her gün... Topraðým eksik, Sýmsýký kefenim, Bir de baþýmda taþým... Bir seferde ölmek, Marifet sanki... Ya lime lime ölmek... Ya her sabah, Ölü uyanmak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Kenar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.