GÜLCE-"BULUŞMA" NEDİR?
GÜLCE EDEBÝYAT AKIMI
ÞÝÝR TÜRÜ:BULUÞMA NEDÝR?
********************************** 1-HECE-SERBEST Tartýþma ve kavgalarýna son veren bir þiir türüdür.
2-Hece vezni ile serbesti, bir þiir bünyesinde buluþturmaktadýr.
3-Oluþumu þöyledir:
-------------------
-------------------
-------------------
-------------------(Dörtlük: hece vezniyle yazýlmýþ)
............
................................................
..............................
............
......................(Serbest mýsralar-mýsra sayýsý þairin isteðine baðlýdýr.)
Yani;
-(Hece vezniyle yazýlmýþ dörtlük)
-(Serbest mýsralar)
VEYA BUNUN TERSÝ DE OLABÝLÝR
-(Serbest mýsralar)
-(Hece veniyle yazýlmýþ dörtlük)
4-Hece vezniyle yazýlmýþ dörtlük’ ün kafiye yapýsý, hece sayýsý, kalýbý tamamen þairin isteðine baðlýdýr. Þair dilerse Hece ile yazýlacak bölümü dörtlük deðil, beþlik, altýlýk mýsralardan veya deðiþik hece türleri ile de oluþturabilir. Yeter ki, hece-serbest buluþmasýný gerçekleþtirsin. Adý gibi BULUÞMA olsun.
5-Þiirin uzunluk, kýsalýk durumlarý tamamen þairin isteðine baðlýdýr. BULUÞMA ÞÝÝR TÜRÜ þairimiz Harun YÝÐÝT ve Mustafa CEYLAN tarafýndan önerilmiþtir.
ÖRNEK ÞÝÝRLER
Dilara Buzul Gece (Gülce-Buluþma)
Buzul gece, ay ýþýr, yoksun ya, ben üþürüm
Isýnayým ne olur, ses ver de þarkýlara.
Taþ suskunu bir zaman, hep seni düþünürüm
Yalnýzlýðým zemheri, gel artýk, gel Dilara!
Ay ýþýr, buzul gece, yoksun ya, ben üþürüm.
..............................................Isýtmak için
...........Gece mavisi sessizliðimi
...Nefesinle:
Sularda yakamozu çalkalayýp çýk da gel
Yýldýzlarýn avcuna gurbetini yýk da gel!
Bir kabirden farksýzým, taþým noksan baþýmda
Çýldýrtan kahkahanla, yanýmdan geç, kalkayým.
Dalý kopan selvinin acýsý göz yaþýmda
Mecnunlar zincirine eklenen son halkayým
Farksýzým bir kabirden, taþým noksan baþýmda.
**
Salkým salkým buz tuttu saçaklarý gönlümün
Bilmiyorum, yaktýðým bu kaçýncý sigara
Son dansýna az kaldý Azrail’le ömrümün
Gittiðin günden beri korkuyorum Dilara
Buz tuttu salkým salkým saçaklarý gönlümün.
...............................................Silmek için
.......................Öte dünya aklýðýmý
...Kadifemsi sesinle:
Aþkýmýzý mahveden ayrýlýktan býk da gel
Takvimlere kurþunu peþpeþine sýk da gel!
Kan damlýyor beynime, gülistanda gül gibi
Kapanmaz yaralarým, kemiklerim sýzlýyor
Gülünden koparýlmýþ yuvasýz bülbül gibi
Þekilsiz hayâletler sanki beni izliyor
Beynime kan damlýyor, gülistanda gül gibi.
**
Karanlýk odalarým, kör oldum ýþýksýzým
Ellerinle açýver perdeleri bir ara
Uzadý sakallarým, nasýl yakýþýksýzým
Çýkamam sokaklara, periþaným Dilara
Odalarým karanlýk, kör oldum ýþýksýzým.
....................................Süpürmek için
.............Zindan karasý aðrýmý
....Gözbebeklerinle:
Sevdamýzýn mumunu yüreðine yak da gel,
Iþýðýnla içime, çaðýl çaðýl ak da gel.
Zifiri kumsal ruhum, dalgam sahili döver
Daðlar döksem denize, iþim böyle düzelmez.
Zülüflerin göðsüne deðdikçe seni över
Gerdanýnýn kokusu rüzgârla bile gelmez
Ruhum zifiri kumsal, dalgam sahili döver.
**
Düþmaným aynalara, her zaman meþgul musun?
Aklýna gelmez miyim, telefon et, bir ara!
Ýnsaf et, acý bana, sen de Allah kulusun!
Çevir bakýþlarýný Ceylan’ýna Dilara
Aynalara düþmaným, her zaman meþgul musun?
.......................Güldürmek için
.................Deli yaðmurlara gebe bulut kuþlarýmý
.............Benim için
.........Son kez olsun
....Baharý giyin kirpiklerinle
Çaðla yeþil küpeni kulaðýna tak da gel,
Gene de son bir defa aynalara bak da gel...
Mustafa Ceylan *
Yolcunun Türküsü(Gülce-Buluþma)
…………………..Dünya denen köhneden bir istasyon
…………………..Bu istasyonun çað yorgunu yolcusuyum ben,
…………………..Anamýn türkülerinden düþtüðüm günden beri
…………………..Seni sormaktayým seni
…………………..Gidip gelen trenlerden…
Üçüncü mevkide garip yolcuyum
Acýya tütünler sarýyorum ben.
Gönül treniyle çýkmýþým yola
Senden gelip sana varýyorum ben.
Ýçimin dehlizi çýðlýk çýðlýk mor
Gözlerim yaðmurda, yüreðim akkor
Ayrýlýk ne demek, onu bana sor? !
Hasret hamurunu karýyorum ben.
Pýnar baþlarýnda özlemin serçe
Ruhum mengenede ateþten pençe
Çýldýrmýþ olmalý takvimler bence
Aynalarda seni arýyorum ben.
Aþkýn zindanýnda son tutukluyum
Noktada sonsuzum, çöllerde kumum
Sen, baþlar üstünde gezen bulutum
Daðlarý ortadan yarýyorum ben.
Sana varmak sana, kavuþmak sana
Bütün emelimdir yâr anlasana,
Göklerde ne varsa alýp sýrtýna
Kutsal bir yük diye sarýyorum ben.
Ferhat ne ki, Mecnun da kim
Gördüðünde beni
Anlarsýn aþkýn ne yaman olduðunu,
Anlar da gelecek yüzyýllara taþýrsýn roman edip
Sana olan olan sevdamý…
Sizin oralarda bað bozumlarýnda
Erik dallarýndan asmalara kanat çýrpan
Yetim serçeler var gördün mü hiç?
Onlarýn hüznünü yaþarsýn boynu bükük…
Görüp de sevdiðinde beni.
Sizin oralarda
Boz topraða yapýþmýþ, kuruyan bir çotuktum
Yapraðýmýn her biri ha düþtü ha düþecek.
Ýçi boþ bulutlara özlem duyar bakardým
Yoldan geçen her yolcu çilemi kamçýlardý
Mâzideki günleri ateþimle yakardým
Ýnlerdim “Su! ..Su! ..” diye
……………………..Öleceðimden korktum,
Baþkent bahçelerine düþüverdi ansýzýn
Gecenin bir yerinde kara üzüm gözlerin
Taþýdým özsuyumu kökten dala yapraða
Bilmezsin bu sevdayý öyle anlamlý derin…
Öyle anlamlý ve öylesine derin sevdamýn
Ateþ topuyla açýlan hasret ateþi kuyusundayým
Köhne bir trende üçüncü mevkide
Sessizliðimin korkunç gürültüsünde
Sarýyor yaramý, sarýyor titreyen ellerin…
Mustafa Ceylan
*
HER ÝNSAN ve BEN(Gülce-Buluþma)
Her insan, her insan birazcýk deli
Ben sana deliyim, hem de zýrdeli.
Hep seni görürüm ne yana baksam
Hep seni ararým gittin gideli...
Gittin gideli ne haldeyim,
Sorsan bir, arasan bir; ne olur...?
..............Hasret daðlarýnýn Ferhatýyým
...........................Tek sana, tek sana sevdalýyým...
Her insan, her insan birazcýk aþýk
Ben sevdaný saran çýlgýn sarmaþýk.
Yýktým duvarlarý, bahçeyi, çiti
Bu sebep yüzünden baþým dolaþýk...
Iþýk...
......Iþýk...
..........Iþýk...
...........Sonsuzluk türküm, bitmeyen ýþýk....
Yoksun iþte, yoksun yanýmda, canevimde
Özledim nefesini, sesini
....................Dava açtým mevsimlere
.......................Kýþlarýn kapýsýndayým
....................................Firardayým....
Her insan, her insan düþkün paraya
Ben sana düþkünüm, bak þu yaraya
Olmazsa derdime derman gözlerin
Döner deli gönlüm yýkýk saraya...
Varlýk sen, yokluk yine sen
Ötesi sadece boþluk,
.................Yosun gözlerinle bir bak istersen...
.....................Acýlarýmla baþbaþayým;
...........................Iþýk* hýzýyla sana koþayým
..................................................’Gel! ’ dersen...
Her insan doðduysa, mutlak ölecek
Ölsem sevdan ile kim ne bilecek..?
Kýrýp aynalarý, durgun suya bak
Gözlerin benimle orda gülecek...
Gülüm,
..........Gülüm...
...................Gülüm...
..............Ve sana kavuþmaksa ölüm
......................Dünden razýyým her þeye, hazýrým inan..!
.............................Gece yarýsýnda suya indiðinde bir ceylan
.................................Mor menekþe buselerle avuçlarýna
....................................Avuçlarýna düþeyim; mutlu olurum o an...
.............................................Bitsin bu zulüm,
................................................................Gülüm,
....................................................................Gülüm...
...........................................................................Gülüm...
Mustafa CEYLAN
10 / 11. Ocak. 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.