SÖZ DEYİP GEÇME

Söz marifet deðil manasý yoksa
Esrarý hikmeti özden gelmeli
Muhabbet kurdurur ustasý çoksa
Bir bina ki harcý gizden gelmeli

Söz ettirir elbet kiþiye hürmet
Bilmez nerden bilsin nedir ki kudret
Ehli dilden olan kazanýr kýymet
Kullanan iþini iyi bilmeli

Söz deyip de geçme düþün derince
Zehrini bal eder yeri gelince
Kimi kurþun olur nefret giyince
Riyadan öfkeden uzak kalmalý

Ahenkle dizilir sözler ki dile
Billurdan saraylar kurar ehline
Bir çaðlayan olur akar nehrine
Gönülden gönüle þevkle dolmalý

Sözdür dile balýn tadýný veren
Gözü gönlü açýp cihaný seren
Ehli kemal olur bu sýrra eren
Evvelden ezele haber salmalý

Mana ile birlik bir dizilince
Þevk ile dinletir iþi bilince
Söz sahibin eyler yüceden yüce
Söz dediðin biraz yüze gülmeli

Onunla açýlýr rahmet kapýsý
Onunla alýnýr gönül tapusu
Onunla kurulur iman yapýsý
Mayasýnda ilim irfan olmalý

Her sözün bir vakti bir eyyamý var
Mekâný kurduran bir kývamý var
Sohbete tat veren bir ilhamý var
Dinledikçe bizi bizden almalý

Özay der, söz ilim hikmet iþidir
Gönül binasýnda özün eþidir
Ustasý elbette erdem kiþidir
Uyum sanatýyla gönül çalmalý


Sosyal Medyada Paylaşın: