BİR DAMLACIK ŞİİRCE

Birazcýkta kendimi yazýp anlatayým dedim ,güzelce,
Bir damlacýk da olsa þiirce
Söküðünü dikemeyen terziymiþim ,
Kalemim ürkek bir bilmece
Çok utanýrmýþ yüreðim tümcelerden malum Ramazan.

Daha ben küçükken prangalar varmýþ , þairlerin dilinde,
Terki - diyâr etmiþler sürgünlere .
Elektirik direkleri yokmuþ
Nineler dedeler akþamlarý hep masal doluymuþ
Çok karanlýkmýþ ,susarmýþ gaz lambasý bir su vereni olmazmýþ
Susadýmý aðzýndaki isli dili ,yanmazmýþ.
Püf demeden hiç kimse ,sönermiþ makûs talihine
Aðzýndaki dili ise zaten susuzluktan hepten lâl.

Ben ise küçücük bir Elifmiþim korkardým kara gecelerden .

Geceleri ay uyurken perdesiz küçük göz pencerede
Sandýktan çýkardý güzel bir perî .
Çocuktum /ya korkmuþtum.
Büyütürdüm yorganýmýn altýnda küçük avuçlarýmda üç harfleri.
Kilitlerdim gözlerimi karanlýða yerdi bütün cümleleri "O cüce üç harfler.
Korkaktýr biraz perîm o yüzden uzaktan bakýp bakýp gider.
Bir de malum Ramazan , susar kalem yalanlardan zýrvalardan köþe bucak kaçar.
Bu yüzdendir bu sýralar þiirlerim böceksiz ve hüzünkâr.



nurcan*
Sosyal Medyada Paylaşın: