Asıl Mesele

Gülüþler biriktirmiþim yüreðimde,
Sustuðum dünden bu güne,
Meðer ne çok yutmuþum, unutmuþum...
Ne çok susulasý cümle,
Kaçmýþ gözümden, yýkýlasý ümitlerimin üzerine,
Dua gibi bir yaðmur niyetine.
Direndikçe ben, kýrýlmýþ kabuðum.
Kaçtýðým her þey sürüklemiþ gölgemi,
Yepyeni bir bahar tazeliðine.

Aðlanasý geceler biriktirmiþim,
Bir aþkýn çeyiziyle, yeni bir aþka götürülecek.
Dokunaklý þiirlere baþlamýþým;
Belki hiçbir zaman bitmeyecek.
Hele bir sen býrakmýþým ki içimde bir yerlerde,
Senden uzak, benden yoksun bir sen,
Hiçbir göze, benim gördüðüm gibi görünmeyecek.

Mýþ olmuþ miþ olmuþum,
Ýki kaypak yalnýzlýk gecesi geçince üzerinden
Kaþýnla gözünün arasýnda,
Kocaman bir hiç olmuþum.
Yuvam sandýðým gönlünün, zahir tahtýnda,
Bir varmýþým ama pekte yokmuþum...

Anladým ki benden olmayan bir aþkýn hazanýnda,
Boþuna yanmýþ, hiç yoktan solmuþum.
Büyütmek isterken bir düþü, þýmarýk bir çocuk gibi yarýnda,
Ben aslýnda, içimdeki çocuktan olmuþum...

Ve ben anladým ki ardýma baktýðýmda
Umut düþmekmiþ bir takvim yapraðýndan,
Ardýnda kýrýk kalpler,
Kanayan yaralar býrakmadan.

Ölmek kaçmakmýþ bir sevdadan,
Göze alýp mýþ, miþ diye anýlmayý.
Öðrenmekmiþ susmayý.
Nokta koymayý.
Öðrendim ki senden,
Bir varmýþ bir yokmuþ diye baþlayan cümlelere meze olmadan,
Sýrtýna alýp ölen umutlarý,
Gidebilmekmiþ aslolan
Ardýna bile bakmadan...

Kýrýkkale - ’15
Sosyal Medyada Paylaşın: