NEDENSİZ

Yüzümde acýyan bir gülüþ var þimdi
Tomurcuklanýp, çiçeðe dönüþen dallarým soldu
aslýnda bu yeni baþlangýc baþ kaldýrýþ oldu
en sevdiðim türkü gibi ezberim oldu

nedesem faydasýz kelimeler kifayetsiz
can cananýn yüreðinde olunca nihayetsiz
gece kadar derin sabahlara uyandým sensiz
mutluluk uzakta bir þehrin sokaklarýnda sessiz

yapraðýný döktü hayat sonbahar gibi
cekip giden olur bu askýn galibi
kalana hediyedir bütün yaþanan gözyaþý gibi
son dileðim budur kalbin acýyý görmesin

mademki gidiþin benden ötürü
sucum nedir demenin yoktur hiç nedeni
eski sevdanýn dinmez aðrýsý
içimde sakladým sevabýný günahýný

Sessizliðim aðlýyor sensizliðime..
avuclarýmda suya düþen umutlarým
Gözyaþýmý býraktým beni unuttuðun yere.
Söndürdüm dilimde sözlerimin ateþini

Gözlerim amansýz bir acýya uyandý
Nasýl kýydýn bize bizi tükettin yar
Aðlayan yüreðimde hüzünlü hayat var
Suçum neydi ey yar daha ölmeden yaþattýn ölümü....





Sosyal Medyada Paylaşın: