geçen.. okulun karþýsýnda bi cafede kahvaltý yapýyoruz.. hava buz gibi.. içerideki klimaya ramen üþüyoruz kapýya 80 yaþlarýnda bi dede geldi.. içeri girmedi.. elinde eski kirli bi çuval.. ölece bekledi.. sonra garsonlardan biri bi tane simit verdi eline.. dede kapýnýn kenarýna çekildi.. belli ki soðuktan hissizleþmiþ olan ellerile paketi açmaya çalýþyý epey vakit.. sonra aðzýna götürdü simidi..
arkadaþlarým neden aðladýðýma bi mana veremediler.. dedeyi görüp kafalarýný çevirdiler sadece.. cafedeki çoðu insan da farketmemiþti zaten onun varlýðýný..
"seni gözyaþlarýndan öpmeliyim o hep buðulu bakýþlarýndan o yaðmaya hep hazýr yaðmurlarýndan.."
Sosyal Medyada Paylaşın:
imitasyon düşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.