DERİN İNLEDİ
Sazýn tellerinden çýkan naðmeyle,
Bugün yine yürek derin inledi.
Yazýn yellerinden yakan deðmeyle,
Tüm yaralarýmdan irin inledi.
Dilin söyleyemez ellerin yazar,
Balla beslediðin yedikçe azar,
Yaðmur gibi gözden sellerin sýzar,
Daðýlýnca duman serin inledi.
Yusuf mektebinde yüreðim piþti,
Elinden tuttuðum bendini aþtý,
Yardým istediðim gururdan þiþti,
Kapýdan hayali birin ünledi.
Yusuf kuyusunda yýlandýr dostun,
Nefsim seni insan kýlandýr dostun,
Fani dünyada kul yalandýr dostun,
Her ahtýn da kabir yerin dinledi.
Ýnsanlýk arayan sürüyle, koçsuz,
Bir dünya isterdim yoksulsuz, açsýz,
Dursunî yollanýr çorapsýz, taçsýz,
Arkamdan söylerler yârin ünledi.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.