YAŞARIM İŞTE
Sanki bal vardý da ben mi yemedim
Zehir yuttum baldan tatmadým iþte
Sen iyisin sen kötüsün demedim
Ýyisin kötüsün katlandým iþte
En çok sevdiklerim erken gittiler
Gül oldular bir mezarda bittiler
Bülbül olup gül dalýnda öttüler
Bu garip gönlümü yaktýlar iþte
Bu kadar acýya nasýl dayandým
Baba hasretinle kavruldum yandým
Rahmetli halamla ah rýza dayým
Babamýn yanýna gittiler iþte
Erken aldý felek sevdiklerimi
Atama borçluyum bildiklerimi
Yaradan alýyor verdiklerini
Yaradana bir can borçluyum iþte
Yetim büyümüþler babamla halam
Doðruluk dürüstlük dünyada kalan
Çorum vilayetim köyüm sorkoðlan
Bende Çorumluyum söyledim iþte
Derdi veren dermanýný vermiyor
Anlayýn ki salla giden gelmiyor
Ölürüm deyince insan ölmüyor
Kul yýlmaz olarak yaþarým iþte
HÜSEYÝN YILMAZ /*
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.