ÖZLEYÝÞ Göz yaþlarým hiç bu kadar anlam yüklenmemiþti düþerken ve hiç bir zaman bu kadar içten dokunmamýþtý yanaðýma .. Ey gümüþ renkli göz yaþlarým bu kadar mý dokundu ayrýlýk size. Oysa her acýya bir bedel, oysa her öyküye ödenmiþ diyetlerim vardý benim. Kaç damlada ýslanýr ki yüreðimin kýraç topraðý?. Kaç mendille kurur ki bu gözyaþý saðanaðý?.
Özledim diyorum. Özledim iþte… Bu can sana döndü her diriliþte. O kadar zavallý gecem oldu ki yalnýzlýk denilen suretsiz kimlikte. Bazen þaþýrdým yolumu, ne yana dönsem hep iki yüzlü yalnýzlýk..evimde, odamda .. Ne zaman baþýmý kaldýrsam bir çivi gibi alnýmýn ortasýnda. Ne zaman bir yana dönsem kader gibi ömrümün rotasýnda. Kaç gece kirpiðimde kan izleri, kaç gece yüreðimde dön sözleri yankýlandý çaresizce. Bulamadým cevabýný bendeki bende.
Özledim diyorum ..Özledim iþte .. Canýmdan can aktý her direniþte. Her gece baþka bir hayali baðladým gönül daraðacýma. Yüreðim sýzlaya sýzlaya ittim titreyen sehpayý parmak uçlarýmla. Asýlan her hayal, ölüme giden yüzlerce umuttu aslýnda. Kayboldu rüyalarýn renkli daveti. Ben yarý çýplak yanýmla bir teselli ararken sensizlik duvarýnda. Çýðlýklar kurþuna dizildi dudaklarýmda, saçlarým intihar etti parmak uçlarýmda. Kayboldu bakýþlarým titrek mum ýþýðýnda ve ben öylesine bitkin, öylesine yorgun .. Bir yol arýyordum kendime, ýþýða ulaþmak adýna..Bulamýyordum .. "ne yan aydýnlýða düþerdi, ne yan karanlýða" Ne zaman ve nerede varýrým ki ýþýða?.
Özledim diyorum..Özledim iþte.. Ciðerim söküldü her serzeniþte. Her gece bir çizik daha atýyorum yüreðimin kerpiç duvarýna, sensizliði tüketmek adýna. Ama olmuyor… her hücresinde bakýþlarýn saklý,
her kuytu köþesinde parmak izlerin. Bir görebilsen, yalnýzlýðýn alnýmýn ortasýna vurduðu soðuk damgayý. Bir duyabilsen, kalabalýkta kayboldukça yalnýzlýðýn kollarýnda bulduðum feryadý. Ne güne ulaþtý yüreðim ne gecede kaldý. Ne bir gülü tuttu, elim ne dikeni battý. Ey hayat canýmý acýtma artýk dedikçe caným daha çok yandý..caným..daha..çok..yandý..
Özledim diyorum..Özledim iþte.. Gözlerim yanýldý her benzetiþte. Yokluðun en hazin bestesi oldu dudaklarýmýn. Renklerin gölgesinde siyah beyaz bir tebessümdü bana kalan. Yaþamýn en dik yokuþunda, yalnýzlýk rüzgarlarý vurdu gönül sahilime ve sen bir tutam ýþýk gibi düþtün yaný baþýma hayalimde. "ne verdin ki ne istersin" der gibi. Gözlerim ne çok þey yaþadý oysa göz bebeklerimde. Ne çok þeye gebeydi düþüncelerim. Bir yaným sana koþmak isterdi delice, bir yaným ardýmdan bakardý sinsice. Yanardý bir yaným, göz yaþýmýn gücü ’yetmezdi alevleri söndürmeye. Nasýl biterdi ki bu iþkence..her acý bir “þiir lekesi” býrakýrken gözlerime.
Özledim diyorum..Özledim iþte .. Sevdiðim saklýydý her özleyiþte ...
ÞAÝR : ...Alýntýdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HAZARBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.