Hasret Kuşağı
Zannetme ki, devr-i bahar olur
Kapanmýþ kapýlar, ardýna kadar
Sevdan yüreðimi, çýra gibi yakar
Ateþini çýð ettin, kül gibi býraktýn
Kýþ düþüyor dallarýma sevdiðim
Hasretin belimi, sarar bebeðim
Yaðmur gece’den ýslatýr sabahý
Kelebeklerde aðlarmýþ meleðim
Ne þahlar bildim ne sultanlar
Hiç biri senin kadar yoktular
Ne aþklar duydum ne yeminler
Þirin sözlerine, hiç rastlamadým
Keyfi muhabbetini ay kýskanýrdý
Bundan sebebti seher volkanlarý
Güneþ çoktan küsmüþ gök yüzüne
Bulutlar þaþýrdý, mevsimler karýþtý
Parlakyýldýz düþmüþ aþkýn çarmýna
Nice halleri bilen yok, sende baþka
Gülüþü’nde derman bakýþýnda deva
Gel sevdiðim, çektirme gönlü cefa
Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Parlakyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.