Bir çýðlýktý kimsenin duyamadýðý,
Kimselerin fark etmediði
Fark etseler de aldýrmadýklarý gözyaþlarýmdý,
Karanlýk gecelerimi aydýnlatacak bir ýþýk yoktu, olmayacaktý da,
Sadece içim kanýyordu her gece
Korkularým çok fazlaydý güvenim kalmamýþtý
güven neydi ki zaten.
Bundan sonra birilerine güvenmek,ne kadar doðru olurdu?
Acý çekmenin tarifi olur muydu?
Ben daha kendimi tanýyamazken,
Nasýl anlatýrdým karþýmdakine,
Neyin yalan,neyin gerçek olduðunu,
Ýçime gömmüþken acýlarýmý, kimdim ben benim tarifim var mý?
Suskun kalbim suskun beynim dönmüyordu artýk dilim
Haykýrmak baðýrmayý kim istemez
Belkide susmak en güzeliydi
Sessizce izlemek insanlarý,sessizce izlemek doðayý
Ama bunlar daha fazla tüketmez mi insaný?
Nehir Meryem Alhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.