Güneþ batýp yerine yýldýzlarý koyunca
Karlý daðlar ben gibi karalarý bürünür
Depreþip de dertlerim efkârýna doyunca
Açýlýr uyku perdem kâbuslarým görünür
Bayramlar buruk olur gurbet elin koynunda
Hasret büker belimi yüzüm yerde sürünür
Bitmek bilmeyen dertler urgan gibi boynumda
Dermansýz dizlerimle bilmem nasýl yürünür
Felek kumpasý kurmuþ umutlar tuzaðýnda
O yaþlý yorgun gönlüm kuytularda barýnýr
Takýlmasýn bir kere muhannetin aðýnda
Nüzul çöker bir anda sessizliðe sarýnýr
Mehtabýn ýþýðýnda titriyor hayallerim
Âlem kamer seyrinde kederinden arýnýr
Deli poyraz estikçe üþür kuru ellerim
Nankör nimet içinde durumundan yerinir
Ah Ömrümün törpüsü ‘’zalým gurbet’’ gecesi
Ben gölgemden korkarým gölgem benden korunur
Ne kadar zor olsa da bu hayat bilmecesi
Cevabý bulmak için her maskeyi vurunur
Nuh Comba